Αίγυπτο και το πέρασμα (διάσχιση) της Ερυθράς Θάλασσας. Τότε, που χρειάστηκε ο Μωυσής να χτυπήσει με το ραβδί του τα νερά, ώστε να χωριστούν και να σηκωθούν σαν τείχη. Ο ίδιος και οι υπόλοιποι Ισραηλίτες πέρασαν απέναντι, αλλά οι Αιγύπτιοι πνίγηκαν, αφού τα νερά της θάλασσας ενώθηκαν και πάλι. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει κάθε χρόνο σε μια περιοχή της Ν. Κορέας, προσελκύοντας εκατομμύρια επισκεπτών, από όλο τον κόσμο.
Το αρχιπέλαγος και το νησί
Πρόκειται για το φαινόμενο του Jindo, μοναδικό σε ολόκληρο τον κόσμο, που προκαλεί το θαυμασμό και την περιέργεια όσων το έχουν ζήσει από κοντά, αλλά και αυτών που έχουν παρακολουθήσει σχετικά αφιερώματα από την τηλεόραση.
Το Jindo County είναι μια μεγάλη περιοχή (νομός) στην επαρχία South Jeolla, στη Ν. Κορέα. Το νησί Jindo είναι το τρίτο μεγαλύτερο στην Ν. Κορέα. Η γέφυρα του Jindo ενώνει τη συγκεκριμένη περιοχή με την Haenam County. Από τα περίπου 250 νησιά τα οποία σχηματίζουν ένα μεγάλο αρχιπέλαγος, μόνο τα 45 κατοικούνται, με το συνολικό πληθυσμό να φτάνει τους 4.855 κατοίκους. Ολόκληρος ο πληθυσμός της περιοχής φτάνει τους 41.184 κατοίκους, εκ των οποίων το 52% είναι γυναίκες. Η έκταση του νομού είναι 420.32 τετ. χλμ. Το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής καλύπτεται από δάση (60%) και καλλιεργήσιμες εκτάσεις (30%). Εκεί συχνάζουν αρκετοί κύκνοι, ενώ φύονται πολλές καμέλιες. Κύρια προϊόντα είναι το γκότζι, που χρησιμοποιείται κυρίως στο τσάι και το λικέρ, το κόκκινο κρασί, το καφέ φύκι και το μαύρο ρύζι.
Όπως προείπαμε, το Jindo είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί στη Ν. Κορέα. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της κορεάτικης χερσονήσου. Το νησί χωρίζεται από την ηπειρωτική χώρα, από το στενό Myeongnyang, όμως, αυτό το στενό εκτείνεται τώρα από τη μακρύτερη γέφυρα αναστολής της Νότιας Κορέας, που φτάνει μέχρι τα 484 μέτρα.
Είναι γνωστό και κατοικείται από την προϊστορική εποχή. Το 995 μ.Χ. ήταν γνωστό ως «Haeyangdo» και αργότερα ως «Okju County». Μάλιστα, αποτελούσε μία από τις 14 πολιτείες της Κορέας. Το 1001 πήρε την ονομασία Jindo. Κατά την εισβολή των Μογγόλων στην Κορέα, την περίοδο 1231–1270, το νησί χρησίμευσε ως καταφύγιο για τις δυνάμεις εξέγερσης Sambyeolcho. Το 1271 οι Μογγόλοι επέβαλαν την κυριαρχία τους στην περιοχή και έδιωξαν από εκεί τους πάντες. Όταν οι Μογγόλοι αποτέλεσαν παρελθόν, οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να επιστρέφουν δειλά δειλά, αλλά είχαν να αντιμετωπίσουν τις συνεχείς επιδρομές των Ιαπώνων πειρατών. Έτσι, κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα το νησί ήταν σχεδόν άδειο.
Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1597, κατά τη διάρκεια του «πολέμου των επτά ετών» ο ναύαρχος Yi Sun-sin οδήγησε το στόλο του σε μια αποφασιστική νίκη, σε ναυμαχία που έλαβε χώρα στο στενό Myeongnyang και πήρε το όνομα του. Μόνο με 13 σκάφη και 200 άνδρες, κατάφερε να κατατροπώσει στόλο 133 πλοίων και 200 σκαφών υποστήριξης. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ναυάρχου, το στενό ήταν γνωστό και ως «Uldolmok,» ή «κανάλι βρυχηθμού», πιθανότατα λόγω των μεγάλων παλιρροιακών δυνάμεων στο κανάλι, οι οποίες ήταν ιδιαίτερα ισχυρές την άνοιξη.
Το στενό Myeongnyang
Στο στενότερο σημείο του έχει άνοιγμα περίπου 300 μέτρα και βάθος 22 μέτρα. Οι διαφορές που δημιουργούνται στο ύψος του νερού από την παλίρροια, φτάνουν μέχρι και τα έξι μέτρα κάθε καλοκαίρι. Τα παλιρροιακά ρεύματα φτάνουν σε ταχύτητες έξι μιλίων το δευτερόλεπτο, όντας τα πιο γρήγορα σε ολόκληρη την Ασία. Συνδυαζόμενες με μια δίνη στο στενό, οι παλίρροιες εμποδίζουν εν μέρει την ναυσιπλοΐα. Η περιοχή χτυπιέται συχνά από τυφώνες που έχουν ταχύτητα 48 μιλίων το δευτερόλεπτο.
Η ευρύτερη ακτή είναι αρκετά ανώμαλη και περικλείει πολλές μικρές κοιλάδες, βουνά και νησάκια. Το απότομο των ακτογραμμών οφείλεται στη διάβρωση των πύρινων και ηφαιστειακών βράχων. Πάντως, η ναυσιπλοΐα είναι έντονη στο στενό και θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική για την περιοχή.
Η γέφυρα του Jindo
Μια δίδυμη γέφυρα (αποτελείται από δύο γέφυρες, ενωμένες με καλώδιο, που μοιάζουν πολύ στο σχεδιασμό), ενώνει το νησί με την ηπειρωτική χώρα και στο λογότυπο της κομητείας του Jindo, εμφανίζεται η μορφή της. Η πρώτη γέφυρα άνοιξε για πρώτη φορά στις 18 Οκτωβρίου του 1984. Με κύρια έκταση 344 μέτρα και 70 μέτρα των δίπλευρων εκτάσεων, είχε συνολικό μήκος 484 μέτρα και πλάτος 11.7 μέτρα. Όταν πρωτολειτούργησε ήταν η μακρύτερη και ταυτόχρονα στενότερη γέφυρα αναστολής στον κόσμο. Ένα άνοιγμα 200 μέτρων κάτω από τη γέφυρα χρησιμοποιείται για σημαντική ναυσιπλοΐα, πλοίων και σκαφών με ανώτατο όριο κάτω από 20 μέτρα. Η ολοένα και αυξανόμενη κίνηση πλοίων, ανάγκασε την κυβέρνηση μετά και από σχετικές πιέσεις να κατασκευάσει και τη δεύτερη γέφυρα το 2005. Αυτή έχει το ίδιο μήκος με την πρώτη, αλλά το πλάτος της είναι 12.5 μέτρα.
Το εντυπωσιακό φαινόμενο και ο θρύλος
Κάθε χρόνο από τα τέλη Μαρτίου έως και τα μέσα Ιουνίου συμβαίνει δύο φορές το σπάνιο φαινόμενο του χωρισμού των υδάτων. Λόγω της εξαιρετικά χαμηλής παλίρροιας, δημιουργείται ένα φυσικό πέρασμα γης, μήκους 2,9 χιλιόμετρων και πλάτους 10-40 μέτρων, το οποίο ενώνει το νησί Jindo με το νησί Modo, που βρίσκεται νότια του Jindo. Το πέρασμα παραμένει για περίπου μία ώρα πριν βυθιστεί και πάλι.
Το παράξενο φαινόμενο του Jindo ήταν άγνωστο στον κόσμο ως το 1975, όταν ο Γάλλος Πρέσβης, Pierre Randi το περιέγραψε σε γαλλική εφημερίδα. Σήμερα, πάνω από 500.000 ξένοι και ντόπιοι τουρίστες παρακολουθούν κάθε χρόνο την εκδήλωση του φαινομένου και συμμετέχουν στους εορτασμούς που το συνοδεύουν.
Σύμφωνα με τον τοπικό θρύλο, πολλά χρόνια πριν, υπήρχαν πολλές τίγρεις στο νησί Jindo. Όταν οι τίγρεις άρχισαν να εμφανίζονται στο χωριό, οι άνθρωποι κατέφυγαν στο νησί Modo για να σωθούν. Όμως, άφησαν πίσω τους μια ηλικιωμένη γυναίκα που ονομάζονταν Ppong. Αυτή λαχταρούσε να ξαναβρεί την οικογένεια της και προσεύχονταν για αυτό μέρα και νύχτα στον Βασιλιά Δράκο της θάλασσας.
Αυτός άκουσε τις προσευχές της και παρουσιάστηκε στο όνειρο της. Με αυτό τον τρόπο της έδωσε οδηγίες και της είπε να πάει στην θάλασσα και να ακολουθήσει το Ουράνιο Τόξο που θα την οδηγήσει απέναντι. Εκείνη γεμάτη αγωνία σηκώθηκε το πρωί και έτρεξε στην θάλασσα, για να τη δει χωρισμένη στα δυο. Ακολούθησε το ουράνιο τόξο και συνάντησε ξανά την οικογένεια της.
Το φεστιβάλ του Jindo
Το περίεργο αυτό γεγονός γιορτάζεται κάθε χρόνο με ένα φεστιβάλ που ονομάζεται «Jindo’s Sea Way». Οι τουρίστες συγκεντρώνονται για να παρακολουθήσουν το φαινόμενο, να περπατήσουν κυριολεκτικά στη μέση της θάλασσας, να δουν τι αφήνει πίσω του ο βυθός, αλλά και λάβουν μέρος σε μια σειρά από εκδηλώσεις.
Οι σημαντικότερες από αυτές είναι το Ganggangsuwollae (κορεάτικος παραδοσιακός κυκλικός χορός), το Ssitkim-gut (τελετουργικό των Σαμάνων, που παρηγορεί τις ψυχές των νεκρών), το Deul Norae (παραδοσιακά τραγούδια των αγροτών), το Manga (τραγούδια τελετής ενταφιασμών), το Buknori (τελετουργικό με τύμπανα) και πολλά πυροτεχνήματα. Στο νησί φιλοξενούνται και τρεις γκαλερί με έργα καλλιτεχνών που έζησαν και εργάστηκαν στην περιοχή τους προηγούμενους αιώνες.
Οι σκύλοι του Jindo και το σόου τους
Ωστόσο, αυτοί που κλέβουν την παράσταση κατά τη διάρκεια των εορτασμών, είναι οι σκύλοι ράτσας Jindo. Σκύλοι μεσαίου μεγέθους, που τους συναντάμε σε πέντε διαφορετικά χρώματα και διακρίνονται για την εξυπνάδα και την αυταπάρνησή τους. Είναι κυνηγετικοί σκύλοι, που έγιναν γνωστοί και στον υπόλοιπο κόσμο, όταν Κορεάτες μετανάστες, τους πήραν μαζί τους στο ταξίδι τους στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες.
Οι συγκεκριμένοι σκύλοι είναι πολύ υπάκουοι και πιστοί, δυνατοί και δραστήριοι. Χρειάζονται πολύ ελεύθερο χώρο και επαφή με την φύση, ενώ δεν τους αρέσει η βροχή. Δένονται πολύ με τους πρώτους ιδιοκτήτες τους και δύσκολα αποδέχονται νέο αφεντικό ή αλλάζουν περιβάλλον. Το όνομα τους το πήραν από το νησί Jindo, από όπου πιστεύετε πως κατάγονται. Οι πιο πειστικές θεωρίες τους θέλουν να αποτελούν μια διασταύρωση των σκύλων που υπήρχαν στην Κορέα, με τους σκύλους των Μογγόλων, όταν οι τελευταίοι κατέλαβαν το νησί τον 13ο αιώνα.
Πολλοί από τους συγκεκριμένους σκύλους πρωταγωνιστούν σε μια σειρά από εκδηλώσεις, που έχουν να κάνουν με το φεστιβάλ της περιοχής. Παίρνουν μέρος σε μια σειρά από δοκιμασίες και αγώνες, όπως, τρέξιμο, χορός, πέρασμα μέσα από φλεγόμενους κρίκους και πάνω από δύσκολα εμπόδια. Οι επιδόσεις τους εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες και κερδίζουν δικαιωματικά το χειροκρότημα και την αναγνώρισή τους.
